Suchy kraj

Od czterdziestu lat Libia jest krajem, w którym panuje całkowita prohibicja. Nie uświadczy się tutaj żadnego alkoholu. Jedynie dla smaku można kupić i wypić piwo bezalkoholowe. Z drugiej strony jest to kraj, do którego cały czas przybywają rzesze obcokrajowców pracujących na kontraktach. Libia żyje z wydobycia i eksportu ropy naftowej, cały czas się rozbudowuje,
a niemal wszystko robione jest tu rękami
nie-Libijczyków.

A co z tym alkoholem zapytacie? Przez te wszystkie lata nie było tak źle. Zacząć należy
od tajnej domowej produkcji wina i bimbru, tak dobrze znanej w Polsce z czasów PRL. Tutejsze winorośle wydają wspaniałe owoce, z których powstaje równie wspaniałe wino produkowane przez wielu Libijczyków, pomimo drakońskich kar nakładanych w razie wpadki producenta. Istnieje też rodzaj czarnego rynku alkoholu. W jednej z dzielnic Trypolisu można bez większego problemu odwiedzić miejsca, w których ponoć dostępne jest niemal wszystko – niestety nie ma tu gwarancji pochodzenia i jakości sprzedawanych trunków.

Do tego wszystkiego dodać należy historie z lat 80-tych, w których to wielu rodaków pracowało tu na kontraktach i musieli jakoś sobie radzić z tutejszą alkoholową pustynią. Były więc na przykład sposoby „na Ptysia” – produkowany niegdyś napój „Ptyś” rozrabiało się w Polsce ze spiritusem, a następnie pod nazwą „soki” przewoziło przez granicę. Inny sposób to „na Sękacza” – należało przygotować odpowiednio duże ciasto, i w nim umieścić właściwą butelkę. Ponoć tego typu dobra narodowe nie były prześwietlane na granicy ;)

Tak więc nie jest tu tak sucho. Zdarzają się na szczęście oazy, w których wciąż można ugasić pragnienie …